2014-10-14

Tęsknoty ciężarnej :)

Dzisiaj trochę inny post :) Post o tęsknotach. Ciąża to absolutnie wyjątkowy stan i to nie tylko przez to, że tak wiele zmienia :) To też pewne wyrzeczenia i zmiana trybu życia.  Przed ciążą bardzo dużo pracowałam, co wiązało się też z moim awansem.  Mąż już robił mi wymówki, bo wracając z pracy po 10 godzinach, najczęściej pracowałam jeszcze z domu do późnych godzin nocnych, a rano znowu na 10 godzin do pracy... do tego dochodziła praca w weekendy. Ja nie narzekałam,  bo lubię być potrzebna i zapracowana - jestem idealnym przykładem pracoholika! I nagle nastąpiło ostre wyhamowanie. Okazało się,  że dla mojego organizmu nie ma ważniejszej rzeczy niż sen. Spałam ciągle. Jak się budziłam męczyły mnie mdłości i zawroty głowy. Kilka tygodni zajęło mi przestawienie się z trybu pracoholizmu na totalne odpoczywanie. I na początku to właśnie praca była moją największą tęsknotą... Później pojawiły się kolejne.
Dość szybko w odstawkę musiały pójść rozkloszowane spódnice zapinane w talii...Spódnice, które tak uwielbiałam nosić i na wiosnę uzupełniłam ich zapas w szafie, żeby całe lato móc je nosić...



TALIA! O jakie to cudowne uczucie mieć talię... Teraz je pamiętam już jak przez mgłę, ale mogę sobie pooglądać swoje własne zdjęcia i powzdychać. Obiecuję mojej talii, że jeśli wróci taka, jak przedtem, to nigdy więcej nie będę się już jej czepiać;)


Kolejna rzecz to oczywiście szpilki... Ja, urodzona w szpilkach. Biegająca w szpilkach. Musiałam je odstawić w najgłębsze zakamarki szafek... 



Brakuje mi też wariactw z moimi psiakami... Bawię się z nimi nadal, ale to nie te same szalone zabawy, kiedy tarzałam się z nimi po ziemi :) Nie raz miałam mnóstwo zadrapań, siniaków i innych pamiątek :)



I coś, co śni mi się po nocach... SERY PLEŚNIOWE. Byłam uzależniona od jedzenia serów pleśniowych. Idealne śniadanie to zawsze ser pleśniowy + pomidorki koktajlowe... mmmmm... A od tylu miesięcy mogę tylko pochlipywać przy sklepowych lodówkach ;)

 Zdjęcie ze strony dooktor.pl

Ale w gruncie rzeczy to wszystko i tak nie ma znaczenia :)
Najważniejsze jest to, że już niedługo powitamy na świecie naszego synka :) Nasz dom zapełnia się już rzeczami dla nowego członka naszej rodziny - stoi już łóżeczko i przewijak, pojawił się też wózek :) I wszystkie poświęcenia i tęsknoty przestają mieć jakiekolwiek znaczenie :) Bo poza dolegliwościami, ciąża to cudowny okres, który przygotowuje nas do najbardziej niezwykłego wydarzenia w naszym życiu!

Zapraszam Was jutro na post modowy :)

Do następnego! :)
M. w dwupaku :)

7 komentarzy:

  1. świetne zdjęcia Pozdrawiam! ♥

    OdpowiedzUsuń
  2. Święta racja to nie ma znaczenia mimo , że niekiedy ma się dość . Ciąża jest cudownym momentem w życiu kobiety ale zarazem pełnym wyrzeczeń , ale to się nie liczy bo trwa 9 miesięcy a potem przez całe swoje życie widzisz swoje kochane dziecko , które nosiło się pod sercem. Do terminu zostały mi 3 dni a ja już odliczam godziny bo chcę zobaczyć już mojego synka . Kobieta musi wiele znieść i przejść a także wiele poświęcić , ale podobno warto każda koleżanka mi to mówi , że dziecko wynagradza wszystko :D W ostatnich miesiącach zaczęłam sobie uzupełniać garderobę w rzeczy , w które mam zamiar zmieścić się po porodzie :) Ty kochana niedługo też będziesz śmigała w swoich szpilkach i rozkloszowanych spódnicach idąc z maleństwem na spacer ;) Buziaki :*
    Dziękuję za odwiedziny i zapraszam ponownie :)
    Pozdrawiam :*
    Sylwetta

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trzymam za Was kciuki cały czas :)
      A te 9 miesięcy to też magiczny czas, pełen niezwykłych wydarzeń :) Zazdroszczę, że Ty już niedługo nie dość, że będziesz trzymać w ramionach swoje maleństwo, to jeszcze pójdziesz z nim na spacer :)

      Buziaki :*

      Usuń
  3. Ale miałaś cudowną figure, oby udało się do niej wrócić hehe :) co to wyrzeczeń to też tęsknie za serami pleśniowymi :P, za obcisłymi rurkami, spódnicami z wysokim stanem.. do tego ciągle jakiś ból, zły humor, czasem mam aż dość ale jak tylko poczuje kopniaczki mojego urwiska od razu wiem że warto pocierpieć :) ale Tu już nie długo :) a ja jeszcze aż 4 miesiące i nie mogę się doczekać :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kopniaki są niezwykłe :) wahania nastroju musimy jakoś znieść, ale myślę, że nasze urwisy nam to wszystko wynagrodzą :)
      Zapraszam do nas częściej :)

      Usuń
  4. To prawda,niekiedy ciężko jest sobie odmówić przyjemności,ale wytrzymasz! :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oczywiście, że wytrzymam :)
      Dla mojego maleństwa jestem zdolna poświęcić wszystko :) Teraz to on jest najważniejszy! :)

      Usuń

Dziękuję bardzo za wszystkie komentarze :)